Rachunek sumienia
Szczere i uczciwe badanie naszego sumienia pomoże przypomnieć sobie nasze grzechy i upadki. Musimy to zrobić w okresie cichej i modlitewnej refleksji przed przystąpieniem do kapłana w spowiedzi świętej. Zaleca się, aby odbyć krótki rachunek sumienia podczas naszych wieczornych modlitw przed snem. Pomoże to nam dostrzec, gdzie zaniedbaliśmy nasze chrześcijańskie obowiązki w ciągu dnia, który właśnie minął, i naprawić nasze uchybienia poprzez modlitwę i szczerą pokutę, aby nie popełnić ponownie tych grzechów.
Katolicki rachunek sumienia tradycyjnie opiera się na dziesięciu przykazaniach Bożych i przykazaniach kościelnych. Aby zrobić rachunek sumienia w celu przygotowania się do spowiedzi, trzeba:
– poświęć trochę czasu na cichą modlitwę i refleksję,
– zacznij od modlitwy do Ducha Świętego, prosząc o pomoc w dobrym zbadaniu swojego sumienia, aby przygotować się do spowiedzi,
– zapoznaj się z dziesięcioma przykazaniami Bożymi i przykazaniami kościelnymi i uczciwie zastanów się nad swoim zachowaniem w odniesieniu do każdej wymienionej kwestii,
– jeśli to konieczne, zapisz sobie listę grzechów lub kilka krótkich notatek i zabierz ją ze sobą do spowiedzi, co pomoże ci lepiej wszystko zapamiętać.
Przewodnik po dobrej spowiedzi
1. Dokładnie zbadaj swoje sumienie. Poproś Boga, aby Ci w tym pomógł, modląc się:
Przyjdź Duchu Święty do mojej duszy, oświeć mój umysł, abym mógł poznać grzechy, które powinienem wyznać, i udziel mi Twojej łaski, aby wyznać je w pełni, pokornie i ze skruszonym sercem. Pomóż mi z całą stanowczością postanowić nie popełniać ich ponownie. O Najświętsza Dziewico, Matko mojego Odkupiciela, zwierciadło niewinności i świętości, a także schronienie pokutujących grzeszników, wstawiaj się za mną przez Mękę Twojego Syna, abym mógł uzyskać łaskę odbycia dobrej spowiedzi. Wszyscy błogosławieni aniołowie i święci Boga, módlcie się za mną, najbardziej nędznym grzesznikiem, abym odwrócił się od wszystkich swoich złych dróg, aby moje serce odtąd na zawsze było zjednoczone z waszymi w wiecznej miłości. Amen.
2. Szczerze żałuj za swoje grzechy.
3. Wyznaj swoje grzechy najlepiej, jak potrafisz.
4. Jeśli nie wiesz, jak się wyspowiadać, czujesz się nieswojo lub wstydzisz się, po prostu poproś księdza, aby Ci pomógł – bądź pewien, że pomoże Ci odbyć dobrą spowiedź. Po prostu odpowiedz na jego pytania, nie ukrywając niczego ze wstydu lub strachu. Zaufaj Bogu. On jest Twoim miłosiernym Ojcem i chce Ci wybaczyć.
5. Postanów poprawę.
6. Po spowiedzi odpraw pokutę zadaną przez kapłana tak szybko, jak to możliwe.
Postępowanie w konfesjonale
1. Kapłan może zachęcić Cię do rozpoczęcia. Odpowiadasz: „Pobłogosław mnie Ojcze, bo zgrzeszyłem. Minęło (wspomnij tutaj upływ czasu) od mojej ostatniej spowiedzi, a to są moje grzechy…”.
[W Polsce możemy zacząć spowiedź od pozdrowienia kapłana słowami: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”, ale zawsze czynimy znak krzyża i mówimy przy tym: „W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen”. Potem mówimy: „Mam… lat. Jestem dzieckiem/uczniem/studentem/kawalerem/żonatym/mężatką/wdową Ostatni raz spowiadałem się przed… dniami/miesiącami/latami. Zadaną pokutę wypełniłem, grzechu nie zataiłem”– przyp. pol. red.].
2. Najpierw zacznij od podania wszystkich swoich grzechów śmiertelnych i ile razy je popełniłeś.
3. Następnie podaj niektóre ze swoich grzechów powszednich.
4. Kiedy skończysz, powinieneś powiedzieć: „Za te i wszystkie grzechy, o których mogłem zapomnieć, szczerze żałuję”.
[W Polsce mówi się zazwyczaj następującą formułę: „Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie serdecznie żałuję, proszę o naukę, pokutę i rozgrzeszenie – przyp. pol. red.].
5. Kapłan może dać Ci jakąś radę, a następnie wyznaczy Twoją pokutę i poprosi Cię o powiedzenie aktu skruchy (zobacz poniżej). Następnie zaczekaj na jego rozgrzeszenie.
[W Polsce kapłan czasem powie, byś żałował za grzechy i że udziela rozgrzeszenia, nie prosi jednak o wypowiedzenie żadnej modlitwy – przyp. pol. red.].
Akt skruchy
O mój Boże, bardzo cię przepraszam, że Cię obraziłem i nienawidzę wszystkich moich grzechów, ponieważ boję się utraty Nieba i bólu piekielnego. Ale przede wszystkim dlatego, że obraziłem Ciebie, mój Boże, Który jesteś dobry i zasługujący na całą moją miłość. Mocno postanawiam, z pomocą Twojej łaski, wyznać swoje grzechy, odprawić pokutę i poprawić moje życie. Amen.
[W Polsce zazwyczaj w czasie rozgrzeszenia po cichu mówimy prosty akt żalu, na przykład:
Ach żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, dla Ciebie odpuszczam bliźniemu.
Nie konkretne słowa modlitwy są najważniejsze, ale wypowiedzenie grzechów i akt szczerej skruchy w sercu – przyp. pol. red.].
6. Po rozgrzeszeniu podziękuj kapłanowi i odpraw zadaną pokutę, najlepiej przed Najświętszym Sakramentem.
[W Polsce jeszcze na zakończenie spowiedzi kapłan często mówi: „Wysławiajmy Pana, bo jest dobry”, na co odpowiada się: „Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki”, potem kapłan może powiedzieć też: „Idź w pokoju”, a spowiadający się odpowiada: „Bóg zapłać”. Po wyjściu z konfesjonału dobrym zwyczajem jest ucałować stułę kapłańską na znak szacunku do sakramentalnej obecności Chrystusa rozgrzeszającego przez władzę kapłańską, którą stuła symbolizuje – przyp. pol. red.].
7. Po spowiedzi, jeśli przypomnisz sobie jakiś poważny grzech, o którym zapomniałeś powiedzieć, bądź pewny, że został on przebaczony wraz z innymi, ale pamiętaj o wyznaniu go przy następnej spowiedzi.
[W Polsce wylicza się także warunki dobrej spowiedzi:
Rachunek sumienia
Żal za grzechy
Mocne postanowienie poprawy
Wyznanie grzechów
Zadośćuczynienie Bogu i bliźnim].
Fragment rozdziału pochodzi z książki „Przygotujcie się na Powtórne Przyjście Chrystusa”
Zobacz podstawowe informacje o książce „Przygotujcie się na Powtórne Przyjście Jezusa Chrystusa”, cały spis treści, a książkę można nabyć w sklepie ELGIDO.com.
